Mensen kunnen onnozele vragen stellen om in contact te komen. Ook wanneer ik geen zin heb in contact... Vorige zaterdag stond ik, net voor sluitingstijd, aan te schuiven in de rij aan een kassa in de Carrefour. Ik had alleen een zak Frolic nodig, als noodmiddel tot maandag, wanneer mijn normaal hondenvoer zou geleverd worden.
Een stem achter mij: "Oh... je hebt een hond?!"
Djeez!!! Ik had zoiets van "Ben je gevallen?!" - "Nee hoor! Ik stap altijd zo van mijn fiets!!" Dus ging ik in gesprek... "Nee, dat is voor mijn Frolic-dieet! Al zou ik het beter niet doen. De laatste keer werd ik wakker op een intensive care, met allemaal slangetjes, en buisjes... Ik was wél 15 kg vermagerd!"
Ontstelde blik! Ook de anderen in de rij spitsten de oren... ik ging verder: "Het is wel een complete voeding, met vlees, en groenten... En zeer efficiënt en eenvoudig: je stopt een handvol Frolics in je zak, en telkens wanneer je zin hebt in eten, stop je zo'n Frolic in je mond. Het helpt!!"
Ze repliceerde: "Maar allee... als het zo giftig is, dan kan je toch niet...?!"
"Giftig?! Wie zei dat?! Ik was gewoon in 't midden van een kruispunt aan mijn kont aan 't likken, en had die verdomde vrachtwagen niet zien aankomen...!"